3rd year BSA
Wala sa hinagap ko nung elementary at high school na puro
numbers ang makakaharap ko pagdating ng college. Pangarap ko kasi talaga noon
pa na maging medical doctor, specifically, paediatrician. Pero ewan ko ba, dito
ako nalagay sa talagang kabaliktaran ng kung anong pinag-aaralan ng mga
magdodoctor.
Hindi ko rin alam kung bakit yung isa pa sa pinaka-mahirap
na course yung kinuha ko. Wala masyadong memorization pero puro analysis. Mula
sa pagrecord ng transaction hanggang sa matapos ang isang buong accounting
period, hanggang infinity (dahil sa principle ng going concern) pwera nalang
kung mabankrupt at maliquidate ang business. Pero hanggang doon, puro
analyzation. Basta, kung BSA student kayo, siguradong maiintindihan niyo ko ng
bongga.
Gusto ko lang naman i-share yung challenge na nararanasan
ko. Sa totoo lang kasi, di ako ganoon katalino. Siguro medyo fast learner pero
kung gano kabilis makagets, ganun din naman
kabilis makalimot. Slow pa nga kadalasan eh. Di rin ako ganon kasipag mag-aral.
Ngayong college ko nga lang na-experience yung halos 3-5 hours tuloy-tuloy na
aral, walang break. Eh nung high school nga, nakaka 1 hour lang ako. Di pa nga
reach. Pero wala eh. People change. People need to change for some reasons.
Alam mo yung experience na nageexcel ka nung high school
kahit happy-go-lucky ka lang sa pag-aaral, pero ngayon, wala na. As in WALA.
Mahirap din pala masanay ng ganun. Masakit sa puso. Lol. Pero kailangan
i-accept na talagang may mas best pa talaga sa’yo at kailangan ng effort para
mag-excel.
Nakakatuwa lang din minsan. Yung tipong bagsakan na rin yung
grade(actually di naman sya literal na bagsak, di lang abot sa cut-off grade)
edi medyo sisipagan na yung pag-aaral, nagiging positive, tapos pray. Leave
everything to God’s hand. Masarap lang
sa feeling yung ginawa mo na yung part mo, you did your best, so nothing to
worry anymore because God will now do His part, just trust. After nun,
namalayan ko nalang, pasado ako. Although hindi ganung kataas yung grade, pero
so much thankful.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nagbbrowse ako sa mga documents ko nung makita ko yung mga drafts ko para ipost sa blog. Mga 8 MS Word documents na sinimulan kong isulat this year at wala ni isang natapos. Di pa kasama yung mga drafts dito sa blog at 3 short story drafts sa notebook ko. Di ko alam kung anong nangyari. Basta naging ganto nalang talaga ako bigla.
Pumili lang ako ng isang draft na parang medyo tapos. At iyan yun. Wala na kasing kwenta talaga yung iba, kahit english pa sila. Nakakatawa lang na ang non-sense pala ng mga pinag-iisip ko. Pero at least gumagana, di'ba?
At ayun nga, naka-abot naman din ako ng 3rd year BS Accountancy. Hopefully maka-abot hanggang Board Exam at makapasa, by God's grace.
"Masarap lang sa feeling yung ginawa mo na yung part mo, you did your best, so nothing to worry anymore because God will now do His part, just trust. After nun, namalayan ko nalang, pasado ako. Although hindi ganung kataas yung grade, pero so much thankful.
ReplyDeleteMasaya rin. Kapag may gantong klase ng thrill yung buhay. Daming lessons in life...."
nice and i like these words...God bless