315 pm
021609
3rd yr- humility room
E: Sino ka?
Who are you?
A: A mess in your life.
Isang panggulo sa buhay mo.
E: Bakit?
Why?
A:I just suddenly came.
Bigla nalang akong dumating.
E: Hindi pa kita kilala.
I don't know you yet.
A: Of 'Course. I'm just a mess.
Syempre. Isa lang naman akong panggulo.
E: Sabi ko nga.
Like I said.
A: Can you recycle me?
Pwede mo ba akong i-recycle?
E: Malamang, anong klase ka ba?
Maybe, what kind are you?
A:A paper- crumpled and thrown in your place.
Isang papel- nilukot at tinapon sa lugar mo.
E: Ganun ba? Sino naman nagtapon sa'yo?
Is that so? Who threw you?
A: The non-sense group of students who used me.
Mga walang kwentang estudyante na ginamit ako.
3:48 pm
J: Sa papaanong paraan ka ginamit?
In what way you're used?
E: I was used for writing nonsense things.
Ginamit ako para sa walang kabuluhang bagay.
A: Parehas lang pala tayo. Pero magkaiba sa paraan ng paggamit.
We're just the same. But different in being used.
J: We're all just the same. So we must shut up!
Pareho lang tayong lahat. Kaya dapat tayong manahimik!
E: Wala tayong halaga.
We don't have value.
A: Then, why are we still here?
Eh bakit andito pa tayo?
J: 'Di ko alam...
I dunno...
E: I don't know.
Malay ko sa inyo.
A: Nagtatanong ako kung pwede akong i-recycle.
I'm asking if I can be recycled.
J: No, you can't and that's final!
Hindi pwede. Tapos!
E: Bakit?
Why?
A: I think there's no time for that.
Tingin ko, wala nang panahon para dun.
J: Ano?
Huh?
E: Should we go home?
Uuwi na ba tayo?
A: Yan ang bagay na dapat nating gawin.
That's the best thing we need to do.
J: I agree!
Sumasang-ayon ako!
E: Buti aman.
That's good.
A: A nonsense paper that's no time for recycling- we are now going home.
Isang walang kwentang papel na walang panahon sa pag-recycle- uuwi na kami.
J: Goodbye!
E: Bye..
4:06 pm
021609
3rd yr- humility room
E: Sino ka?
Who are you?
A: A mess in your life.
Isang panggulo sa buhay mo.
E: Bakit?
Why?
A:I just suddenly came.
Bigla nalang akong dumating.
E: Hindi pa kita kilala.
I don't know you yet.
A: Of 'Course. I'm just a mess.
Syempre. Isa lang naman akong panggulo.
E: Sabi ko nga.
Like I said.
A: Can you recycle me?
Pwede mo ba akong i-recycle?
E: Malamang, anong klase ka ba?
Maybe, what kind are you?
A:A paper- crumpled and thrown in your place.
Isang papel- nilukot at tinapon sa lugar mo.
E: Ganun ba? Sino naman nagtapon sa'yo?
Is that so? Who threw you?
A: The non-sense group of students who used me.
Mga walang kwentang estudyante na ginamit ako.
3:48 pm
J: Sa papaanong paraan ka ginamit?
In what way you're used?
E: I was used for writing nonsense things.
Ginamit ako para sa walang kabuluhang bagay.
A: Parehas lang pala tayo. Pero magkaiba sa paraan ng paggamit.
We're just the same. But different in being used.
J: We're all just the same. So we must shut up!
Pareho lang tayong lahat. Kaya dapat tayong manahimik!
E: Wala tayong halaga.
We don't have value.
A: Then, why are we still here?
Eh bakit andito pa tayo?
J: 'Di ko alam...
I dunno...
E: I don't know.
Malay ko sa inyo.
A: Nagtatanong ako kung pwede akong i-recycle.
I'm asking if I can be recycled.
J: No, you can't and that's final!
Hindi pwede. Tapos!
E: Bakit?
Why?
A: I think there's no time for that.
Tingin ko, wala nang panahon para dun.
J: Ano?
Huh?
E: Should we go home?
Uuwi na ba tayo?
A: Yan ang bagay na dapat nating gawin.
That's the best thing we need to do.
J: I agree!
Sumasang-ayon ako!
E: Buti aman.
That's good.
A: A nonsense paper that's no time for recycling- we are now going home.
Isang walang kwentang papel na walang panahon sa pag-recycle- uuwi na kami.
J: Goodbye!
E: Bye..
4:06 pm
No comments:
Post a Comment
Let me hear your thoughts!